'Het afscheidsconcert in '95 was écht het einde. Jaren van studie en werk plus maanden mediaheisa en een hoop gedoe achter de schermen hadden mij een 'Elvis-indigestie' van jewelste bezorgd. Zelfs de fantastische Saturnighters of het enthousiaste publiek konden dat niet beletten. Twee jaar lang weigerde ik systematisch elk aanbod om wat dan ook te doen rond Presley. Tot er vraag was naar herdrukken en ik de kans kreeg om kwalitatief hoogstaand werk te leveren voor BMG. Samen met enkele belangrijke veranderingen in mijn persoonlijk leven gaf dat de doorslag. Ik besloot de draad weer op te nemen. Tenslotte gaf de ex van de zanger al aan dat de kracht van het fenomeen Presley te groot is om je er tegen te verzetten. Zij blijft Priscilla Presley, voor iedereen. Bij ons noemt Toots Thielemans Bluesette dan weer zijn 'pensioennummer'... Waarom zou ik dan proberen me te distantiëren van het werk dat mijn reputatie hielp maken en de mensen blijft aanspreken?'